Bolesław Wasilewski

Wasilewscy

Mój tata - Bolesław Wasilewski

(ur.25/03/1918r. - zm.24/03/1991r.), był najmłodszym synem Józefa i Stefani Wasilewskich. Urodził się we Franciszkowie, gmina Raków, powiat Mołodeczno, województwo Wileńskie.

W sierpniu 1939r. mój ojciec zgłosił się na ochotnika do wojska. Wcielono go do 13 batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza.

Brał udział w kampanii wrześniowej, był żołnierzem Armii Krajowej, pseudonim "Wrzos" i "Rydz", 10 Brygada "Gustawa" w okolicy Oszmiany, Zgrupowanie 3, d-ca mjr. "Jerema".
Raz był w niewoli niemieckiej i dwukrotnie w rosyjskiej. Za każdym razem uciekał z obozów.

W lipcu 1944r. brał udział w walkach o Wilno, jako żołnierz XIII Wileńskiej Brygady Armii Krajowej "Nietoperze" (akcja "Burza", operacja "Ostra Brama").

Po wyzwoleniu Wilna 18.07.1944 roku, w rejonie Puszczy Rudnickiej XIII Brygada AK została podstępnie rozbrojona przez jednostki Armii Czerwonej i wszyscy żołnierze Brygady zostali osadzeni w twierdzy w Miednikach, a następnie po odmowie złożenia przysięgi na wierność Armii Czerwonej wywieziono go wraz z innymi nieposłusznymi do obozu w Kałudze pod Moskwą. Z tego obozu też uciekł.

Po powrocie do Polski, osiedlił się w Krzyżu Wielkopolskim, gdzie w lutym 1953 roku zawarł związek małżeński z Ireną Siara. Do 1977 roku pracował zawodowo, a po przejściu na emeryturę nadal udzielał się społecznie. Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.